Jatamansi kadzidło (Nard/Spikanard) - korzeń 100% (10g)

Starożytne tybetańskie kadzidło ziołowe z korzeni pozyskanych na dużych wysokościach w Tybecie i Nepalu. Tradycyjnie jest ono używane jako produkt leczniczy w kulturze Himalajów, Indii, Nepalu i w Chinach. Jest jednym z głównych składników kadzideł tybetańskich. Według tradycji szamańskiej - położenie  korzenia tego zioła pod materacem lub poduszką daje czystą aurę wokół i oczyszcza ze złej energii. Zioło wspominane kilkukrotnie w biblii. 
100% naturalnych składników.

Nardostachys jatamansi – gatunek rośliny z rodziny kozłkowatych (Valerianaceae) rosnący na wschodnich stokach Himalajów, na wysokości 3000-4000 m.n.p.m. w Indiach, Sri Lance i Nepalu.

Zastosowanie: Z łodygi i korzeni uzyskiwano niegdyś olejek nardowy (nazywany także nardem lub spikanardem) używany jako perfumy, składnik kadzidła lub lekarstwo. O nardzie wspomina biblia.
Nard jako lekarstwo stosowany był w Indiach przy kołataniu serca, bólach głowy i drgawkach. Przeprowadzone w Niemczech testy naukowe wykazały, że ma podobne działanie, jak waleriana, ale wykazuje mniejszą toksyczność. W Chinach jest nadal stosowany w medycynie naturalnej do zwalczania bólu w klatce piersiowej i brzuchu. W czasach biblijnych olejku nardowego używano do namaszczania głowy znakomitych gości.

Udział w kulturze: W biblii nard wymieniony jest kilkukrotnie: w Pieśni nad Pieśniami (1,12) oraz w Ewangeliach. W Ewangelii Jana (12,3-5): „Maria zaś wzięła funt szlachetnego i drogocennego olejku nardowego i namaściła Jezusowi nogi, a włosami je otarła. A dom napełnił się wonią olejku.” Olejek nardowy był bardzo drogi. Z Ewangelii Mateusza (20,2) wynika, że w czasach Jezusa funt olejku nardowego kosztował tyle, co wynagrodzenie za rok pracy robotnika rolnego. Użycie tak drogiego olejku wywołało oburzenie Judasza i faryzeuszów.
Kwiat Nardostachys jatamansi z którym w tradycji ikonograficznej krajów hiszpańskojęzycznych przedstawia się św. Józefa jest jednym z elementów współtworzących herb papieża Franciszka.